نوشته ای درباره ممه را لولو برد وچند چیزخنده دار دیگر

حاکم،پوچی وخنده

یک:

کمدی بخشی جدایی ناپذیرازنظام سلطه است. حاکم ما را می خنداند. همچون بازیگری که نقش شاه وملیجک را با هم بازی می کند. می دانیم که کتاب های تاریخی وبیوگرافی شاهان وسلاطین ازجمله کتاب هایی اند که مورداستقبال عامه مردم قرارمی گیرند. یکی از دلایل جذابیت عمومی برای مطالعه تاریخ شاهان ودرباریان، لطایفی است که ازدرون گفتاروکردارآنان بیرون می زند. این ویژگی به عصر دولت – ملت ها نیز سرایت کرده است.

با وجود عمق تراژيك نظام سلطه و رنجی که حاکم می سازد، كمدي، بخشي عمده و جدایی ناپذیر از سيستم و تن حاکم است. به تعبیر بختیارعلی، روشنفکربرجسته کرد، خنده يكي از عناصر متشكلّه‌ی تمامیت خواهی است. حاکم، همواره چیزی از «دلقک» را درخود دارد. دلقکی که نیزمی کشد.