تن زن و تنه اسلام

«به بهانه بحث‌های درگرفته پیرامون ارميا خواننده باحجاب و برگزیده مسابقه آكادمی گوگوش»

پس ازپخش قسمت های نخستین ازبرنامه آکادمی گوگوش مجادله ای میان بسیاری ازمخاطبین این برنامه برسرحجاب یکی ازخوانندگان درگرفت. دامنه های این مجادله- گاهی شدید وخشمگینانه – به بحث های دیگر کشیده شد. این گفت وگو به بهانه همین موضوع است. موضوع ابتدایی این است که دعوا بر سر چیست؟ ریشه های خشونت کلامی در مواجهه با این موضوع از کجا برمی خیزد؟ گفت وگویم با محمدجواداکبرین، دین پژوه مقیم پاریس بحث را به فرهنگ دینی و در نهایت، شاخص های سیاسی این موضوع کشاند.

امین بزرگیان: چه چیز در داستان خواننده‌ای به نام ارمیا دربرنامه تلویزیونی «آکادمی گوگوش»، پروبلماتیک یا مسئله‌زا بود؟ دربرنامه‌ای سرگرم‌کننده، فردی با حجاب اسلامی آواز می‌خواند. درمقابل، طنینی این رویداد برمی‌انگیزاند که در حقیقت این طنین ما را به این سمت می‌کشاند که با امری پروبلماتیک مواجه شده‌ایم. رویدادهایی که شبیه به آن را نیز در سال‌های اخیر داشته‌ایم که به ما می‌قبولاند چیزی اینجا مسئله است؛ رویدادهایی همچون عکس‌های برهنه دختر نوجوان مصری یا کلیپ جشنواره فیلم سزار با حضورگلشیفته فراهانی.

نقدى براروپا محوریسم-حميددباشى

آیا غیر اروپایی ها می توانند فکر کنند

مقدمه/ امین بزرگیان: ادوارد سعيد در کتاب شرق‌شناسی به بررسی چند و چون گفتمان فلسفی ـ اجتماعی غرب درباره شرق (و به طور خاص اسلام ) پرداخته است. او در پروژه اش که به نظريه پسا استعمارگرايی شناخته می شود تلاش کرده است تا ثابت کند که قسمت عمده تحقيقات غربی درباره شرق، ريشه در گونه‌ای پيشداوری و قوم‌مداری دارد. به تعبير او از قرن  هجدهم و با ظهور فلسفه روشن‌گری، گفتمان مسلط غربی بر پايه اين پيشداوری بنا شده که فرهنگ غرب دارای ماهيتی استعلايی و ساير فرهنگ‌ها به نسبت دوری از محور غرب در حاشيه تمدن امروزی قرار می‌گيرند.
شرق‌شناسی رهيافتی است اروپامحور که به دنبال بازسازی مفهوم شرق از لحاظ وجودی، معرفتی، ارزشی و هنری و سرانجام بسط و گسترش سلطه بر اين حوزه‌ها است.